اللّهم عَجِّلْ لِوَلیِّکَ الْفَرَج

امام محمد باقر(ع): « مَنْ مَاتَ وَ لیس لَهُ أَمَامُ فمیتته میتة جاهلیة وَ مَنْ مَاتَ وَ هُوَ عَارِفُ لَا مامه لَمْ یضره تَقَدَّمَ هَذَا الامر وَ أَوْ تاخر ، وَ مَنْ مَاتَ وَ هُوَ عَارِفُ لامامه کمن هُوَ مَعَ الْقَائِمِ فی فُسْطَاطِهِ ؛ هرکس با معرفت و شناخت امامش بمیرد، پیش یا پس افتادن این امر( امر ظهور) به او هیچ ضرری نرساند. کسی که با معرفت امامش بمیرد، مانند کسی است که با حضرت قائم(ع) در خیمه اش بوده باشد».

این حدیث نورانی و بشارت انگیز، مهدی باوران را به اهمیت و فضیلت « مهدی شناسی» و التزام به نشانه ها و آثار آن معتقد می سازد.

باری، هرکه به مقام « مهدی شناسی» بار یابد، حتی اگر در ظاهر به دلیل تاخیر ظهور، از درک محضر مولایش محروم بماند، چیزی از مقام مومنان زمان ظهور کم نخواهد داشت؛ چراکه قلب او از رهگذر معرفت، همواره در محضر امام عصر خویش حاضر بوده و در واقع، لحظه ای از درک حضور آن حضرت محروم و مهجور نمانده است. از این رو، تحقق یا عدم تحقق حکومت و دولت ظاهری ائمه (علیهم السلام) موجب ضرر و زیانی برای «مهدی شناسان» نخواهد بود؛ چراکه آنان مقیمان دایمی درگاه و خیمه گاه امام خویش گشته اند؛ مقیم درگاه محبت او و حاضر در خیمه گاه معرفت او.

برای سلامتی آقا دعا کنید.